Urodzony 12.V.1910 r., w 1928 r. ukończył Wydział Drogowo-Budowlany Państwowej Średniej Szkoły Technicznej Kolejowej w Warszawie. W tym też roku wyjechał do Gandawy i rozpoczął tam studia w Wyższej Szkole Nauk Handlowych i Konsularnych. Nie ukończył ich jednak z przyczyn materialnych, i powrócił do Warszawy w 1931 r.; zdążył jednak odbyć w Gandawie całoroczny trening pływacki na Ghent Swimming Pool. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę jako urzędnik, dorabiając jako dziennikarz sportowy w tygodniku „Sport Wodny".

Był najlepszym pływakiem Polski międzywojennej. Był 17-krotnym mistrzem Polski na różnych dystansach i stylach w latach 1929-39; 18-krotnie bił rekordy krajowe na dystansach 50, 100, 200 i 400 m. stylem dowolnym. Jego rekord z 11.XI.1930 r. z Gandawy, 1:00,4 min. na 100 m. stylem dowolnym nie został w Polsce pobity przez następne 20 lat. Należał do klubów AZS (1928-32 i 1936-39) i Delfin (1933-35), wielokrotnie występował w reprezentacji Polski. Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 r. w kategorii sztafet 4x200 m., jednak drużyna polska zdobyła wówczas jedynie 5 miejsce z czasem 9:52,2 – sam Bocheński osiągnął czas 2:30,4, co ulokowało go na 6 pozycji.

W sierpniu 1939 r. przebywał na Akademickich Mistrzostwach Świata w Monaco; po przerwaniu zawodów starał się wrócić do Polski przez Jugosławię i Rumunię. Kiedy wybuchła wojna, przebywał właśnie w Bukareszcie; 2 września przekroczył granicę polsko-rumuńską i po tej dacie nie wiadomo, co się z nim stało. W wypadku wojny miał służyć jako plutonowy ckm. w 13 pp. w Pułtusku. Istnieje podejrzenie, że zginął w Katyniu, choć jego imię nie figuruje na listach starobielskich.