Urodził się 21 maja 1902 roku w Husiatynie na Podolu. Uczęszczał do gimnazjum w Kołomyi, świadectwo dojrzałości otrzymał w 1921 roku w gimnazjum w Stanisławowie. Był członkiem POW, uczestniczył w walkach z Ukraińcami na Pokuciu. W 1919 roku dostał się jako ochotnik 6. Pułku Ułanów do podchorążówki w Warszawie. Rok później rozpoczął naukę w szkole w Przemyślu. Już w listopadzie tego samego roku, już jako ppor. w składzie 18. Pułku Ułanów Pomorskich przebywał na froncie do maja 1921 roku. Pełnił służbę w warunkach pokojowych- w 1925 roku w randzie por. w 26. Pułku Ułanów został przydzielony do szwadrony KOP w Baranowiczach, 2 lata później do 110. Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie. W 1931 roku ukończył Wyższy Kurs Instruktorów Jazdy Konnej i przez 7 lat był instruktorem jazdy konnej w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Nie tylko kształcił innych, także sam uczył się, trenował i startował w zawodach. 14 sierpnia 1936 roku na igrzyskach w Berlinie brał udział WKKW drużynowo, z którego wycofanie się lub nieukończenie konkurencji przez jednego zawodnika dyskwalifikowało całą drużynę. Faworytami byli oficerowie Wermachtu. Najtrudniejszy okazał się kros – wszyscy jeźdźcy pospadali z rumków, zawodnicy i konie mieli połamane kończyny, Polacy kilkakrotnie leżeli w błocie, mieli punkty karne za przekroczenie czasu. Kawecki spadając z konia nadwyrężył sobie żebro, lecz półprzytomny i zakrwawiony wsiadł na konia i dotarł do mety. Jego koń Bambino, miał pokaleczone nogi. W tej konkurencji zajęli 25. miejsce. Po 3-dniowych zawodach Polacy uplasowali się na 2 miejscu i zdobyli srebrne medale, co wywołało protest Czechosłowaków i po 5 zabrano polskiej drużynie medale. Jednakże 2 grudnia 1936 roku podczas Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej w Paryżu medal wróciły do Polaków. w konkursach o Puchar Narodów już nie startował. Służbę wojskową odbywał jako rotmistrz w 7. Pułku Strzelców Konnych w Biedrusku pod Poznaniem. We wrześniu 1939 roku najprawdopodobniej był zastępcą dowódcy szwadronu w Ośrodku Zapasowym Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w Kraśniku. Przypuszcza się, że Szwadron Pionierów, którym dowodził Kawecki zagubił się w wojennych zmaganiach i został oderwany od macierzystej Wielkopolskiej Brygady Kawalerii.
Nazwisko Kaweckiego znajduje się na liście NKWD , zgodnie z którą, przewieziono go z Kozielska do Lasku Katyńskiego i tam zamordowano w kwietniu 1940 roku.
