Urodził się  14.8.1897 w Wiedniu. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do armii austriackiej. Podczas służby ukończył Wyższą Szkołę Realną w Wiener Neustadt oraz Szkołę Oficerów Rezerwowych w Holisc. 7.12. 1918 został żołnierzem Wojska Polskiego, gdzie jako dowódca plutonu walczył na froncie wołyńskim ( 1919). Za swoje bohaterskie czyny otrzymał order Virtuti Militari oraz 2- krotnie Krzyż Walecznych. Swoją dalszą edukację kontynuował w Wyższej Szkole Jazdy w Tarnowie. Był głównym instruktorem w Centrum Wyszkolenia Artylerii, a także przygotowywał najlepszych jeźdźców do startu na olimpiadzie. Sam też w 1928 wziął udział w olimpiadzie w Amsterdamie, gdzie zdobył w WKKW wraz z drużyną ( partnerzy: M. Antoniewicz, K. Rómmel) brązowy medal ( 3m na 14 start., z wynikiem 5067,92 pkt.). W konkursie indywidualnym zajął 25 miejsce ( na 46 start., z wynikiem 1645,20 pkt.). Startował na Lwim Pazurze.

7-krotnie wziął udział  w międzynarodowych zawodach. W konkursach o Puchar Narodów triumfował 2- krotnie: w 1931 ( wraz z K. Szoslandem, Z. Rucińskim, J. Sałęgą ) podczas konkursu w Warszawie oraz na zawodach  w Rydze. Zdobył 2 medale Mistrzostw Polski w skokach - srebrny w 1933 ( koń Madzia) oraz brązowy w 1937 ( koń Zwiahel).

W 1939 r. był uczestnikiem kampanii wrześniowej ( zastępca dowódcy 9 psk ). W dniach 3-5.10.1939 r. walczył zaciekle pod Kockiem, za co został zesłany do obozu w Murnau (     odmówił tam przyjęcia obywatelstwa niemieckiego) . Po wyjściu na wolność walczył w II Korpusie Polskim ( 6 ppanc.).

Nie wrócił do kraju. Zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie szkolił tamtejszych jeźdźców. Ożenił się z Marią Jadwigą Topór- Jakubowską. Zmarł w Londynie 19. 11. 1956 r. Pośmiertnie został mu przyznany stopień podpułkownika.