Karol Wojtyła był od dziecka kibicem Cracovii. Po raz pierwszy zobaczył zespół  Pasów jeszcze w rodzinnych Wadowicach na jednym z pokazowych meczów. Gdy pod koniec 1938 r. zamieszkał w Krakowie regularnie uczęszczał na spotkania swojego ulubionego zespołu. Na stadionie Cracovii bywał również jako ksiądz i biskup.  Będąc już Papieżem spotkał się  z piłkarzami  z ul. Józefa Kałuży na dwóch audiencjach: 27 marca 1996 r. i 3 stycznia 2005 r. Jak relacjonował  ks. kardynał Stanisław Dziwisz – O losy Pasów  pytał także innych Polaków podczas watykańskich audiencji. ‹‹Jak tam moja ukochana Cracovia?›› dopytywał się. Na ostatnim spotkaniu – trzy miesiące przed śmiercią - zwracając się do piłkarzy i działaczy Cracovii powiedział między innymi:

Cieszę się, że mogę gościć przedstawicieli tak znamienitego klubu sportowego, który już od stu lat wpisuje się w pejzaż naszego miasta. Wiem, że w ciągu tego wieku były lata świetności, ale też nie brakowało trudnych okresów. Miło mi słyszeć, że ostatnie lata przynoszą sukcesy. Życzę, aby było ich coraz więcej. Niech Cracovia daje świadectwo, że sport, kształtując charaktery oraz ucząc szlachetnego współzawodnictwa i solidarności w wysiłku, może być wyrazem najwyższych wartości ludzkich i społecznych. Niech Bóg Wam błogosławi!

Jan Paweł II otrzymał w prezencie od działaczy i piłkarzy Cracovii koszulkę z nr 1. Na pożegnanie w trakcie robienia pamiątkowej fotografii schorowany Papież krzyknął przytłumionym głosem – Cracovia Pany! Te ostatnie słowa Ojca Świętego stały się wkrótce elementem złotej legendy klubu.

W poniedziałek 4 kwietnia 2005 r. w godzinach wieczornych na murawie stadionu Cracovii odbyła się Msza Święta w intencji zmarłego dwa dni wcześniej Jana Pawła II. Pomysłodawcą  wspólnoty modlitewnej kibiców był sympatyk Cracovii posługujący się nickiem Pik, który na forum klubowym napisał:

Szanowni Koledzy. Zwracam się do Was z prośbą i apelem. Zaprośmy na poniedziałkową Mszę kibiców wszystkich klubów krakowskich. W imię nauk i przykładu Ojca Świętego  - tolerancji i wielkiego serca dla innych - pokażmy że te uniwersalne wartości pozostały w Nas. Wisła, Garbarnia, Hutnik były i są częścią Krakowa. JEGO ukochanego Krakowa. Bądźmy przyjacielscy i dumni że to na naszym stadionie piłkarska brać naszego miasta złoży HOŁD NAJWIĘKSZEMU POLAKOWI I KIBICOWI NR. 1 NASZEJ CRACOVI.

Uroczystą Mszę Świętą odprawili kapelani Cracovii i Wisły nieżyjący już dziś ks. Henryk Surma i ks. infułat Bronisław Fidelus. Uczestniczyło w niej ponad 20 tysięcy kibiców, trenerów, działaczy i sympatyków sportu z całej Polski. Na stadionie wywieszony był olbrzymi transparent: Ojcze Święty, żegna Cię twoja Cracovia. Było to wydarzenie zupełnie bez precedensu. Zwaśnieni od dziesięcioleci kibice krakowskich klubów, odgradzani na co dzień kordonami policji, w tej wyjątkowej chwili stworzyli wspólnotę modlitewną. Podali sobie rękę na znak pokoju. Dziennikarz krakowskiego oddziału „Gazety Wyborczej” relacjonował: To efekt pierwszej decyzji Ojca Świętego z drugiego świata – mówię kibice. – To jak cud – można było usłyszeć. Choć pojednanie nie trwało długo to wspólna Msza Święta była pięknym duchowym hołdem złożonym Janowi  Pawłowi II. Kibice Cracovii co roku w rocznice śmierci Papieża organizują honorową zbiórkę krwi. Organizowane są również mecze charytatywne.

4 kwietnia 2005 roku bezpośrednio przed Mszą Świętą w Krakowie rozprowadzane były odznaki pamiątkowe, które wkrótce trafią do zbiorów naszego Muzeum.

Będziemy wdzięczni również za inne pamiątki z tego doniosłego wydarzenia.

Spotkanie piłkarzy i działaczy „Cracovii” z Ojcem Świętym 3 stycznia 2005 r.

Msza święta na stadionie „Cracovii” w intencji zmarłego Ojca świętego Jana Pawła II 4 kwietnia 2005 r.

Pojednanie kibiców po śmierci Jana Pawła II