Drużyny piłkarskie Pogoni Lwów I (koszulki w pasy) i Pogoni Lwów II (czarno-białe koszule). Stoją od lewej: Rudolf Spanring, Konrad Litwinowicz, Jan Harasymowicz, Marian Steifer, Aleksander Rzadki, Jarzy Kauczyński. Klęczą: Roman Horodyski, Jan Pirożyński, Tadeusz Kuchar, Marian Kleban, Walerian Glaas, Medard Kawecki. Siedzą: Maksymilian Dudryk, Rudolf Hibel, Jaulian Karasiński, Orest Dżułyński, Bela Zausner (Węgier), Rafał Piotrowski, Józef Rysiak., Wilhelm Rzadki, Edmund Marion, Władysław Bahr. W bramce stoi Karol Kuchar, Lwów 1907 r.

Lwowski Klub Sportowy Pogoń Lwów powstał w 1904 roku jako Klub Gimnastyczno-Sportowy IV Gimnazjum. Pierwszym prezesem  Pogoni (1907 r.) był dr Eugeniusz Piasecki (1872-1947). Pomysłodawcą nazwy był Maksymilian Dudryk. Barwami klubowymi zostały kolory biało – czerwono - niebieskie. Sponsorem klubu był lwowski właścicieli sieci kin Ludwik Kuchar. Jego synowie: Tadeusz, Władysław, Karol, Wacław, Mieczysław byli zawodnikami klubu i stali się jego filarami. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości piłkarze Pogoni czterokrotnie zostawali mistrzami Polski w 1922, 1923, 1925 i 1926 roku. Wraz z wybuchem II wojny światowej klub ze Lwowa przestał istnieć. Po 1945 roku wraz z przesiedlaniem ludności z kresów na tzw. ziemie odzyskane lwowscy działacze sportowi i zawodnicy trafili m.in. do Bytomia, gdzie utworzono klub Polonia Bytom, który przyjął barwy lwowskiej Pogoni.